Zondagswandeling...

Beetje rustig aan vanmorgen, de bewolking hing laag en het zag er niet naar uit dat het beter zou worden, maar rond 11 uur klaarde het toch redelijk op en zagen we blauwe plekken aan de hemel. Besloten om terug te gaan naar "boven", rond 15 kilometer terug omhoog via de haarspeldbochten, om daar een "alpine" bergwandeling te maken. De tocht starte al meteen tussen kleinde sneeuwveldjes, langs een woeststromende bergbeek en werd hoe hoger hoe ruiger. 
Het pad was soms zelf ook een bergbeekje en we moesten regelmatig over stapstenen door het water en de modder omhoog. 
Maar het uitzicht werd ook steeds fraaier, met aan het einde van het dal een grote sneeuwwal met een groot gat waaruit een waterval ontsproot. 
Daar moesten we uiteindelijk ook over een stijl sneeuwveld heen, maar dat zagen we, ook vanwege de verslechterende omstandigheden en het gebrek aan materiaal, niet zitten. Lekker gelunched dus, en door de miezerregen weer teruggelopen, wat erger klinkt dan het was. 
Laurie heeft nu toch twee blaren ( nieuwe schoenen), dus morgen even niet wandelen. 
Zitten nu allemaal lekker te lezen, ik lees de laatste Herman Koch, die wel boeiend is en  die net als "het Diner" ook weer veel herkenning oproept. 
Heeel veel mooie fotos gemaakt, volgen later helaas...